Ma umocnić ochrzczonego do mężnego wyznawania wiary. Jest formą osobistego potwierdzenia decyzji podjętej niegdyś, najczęściej przez rodziców, na chrzcie.

Ma umocnić ochrzczonego do mężnego wyznawania wiary. Jest formą osobistego potwierdzenia decyzji podjętej niegdyś, najczęściej przez rodziców, na chrzcie.
Brama do życia duchowego. Wchodzić nią mogą dzieci (na prośbę rodziców) i dorośli (uprzednio przygotowani). Rodzice i chrzestni do chrztu swoich dzieci przygotowują się przez udział w katechezie przedchrzcielnej.
Od najmłodszych lat poznajemy jej znaczenie. Najpierw przyglądając się uczestnictwu rodziców we Mszy św., potem przygotowując się do I Komunii, aż wreszcie karmiąc się nią w chwilach wesela i choroby.
Jest nie tylko miejscem przebaczenia, jakie otrzymujemy od Ojca, ale także sposobem na prowadzenie duszy i obiektywizację własnego postępowania. Dotyka nie tylko czynów, ale także myśli, słów i zaniechań.
Jest lekarstwem przynoszącym ulgę w chorobie i nadzieję w obliczu śmierci.
Sakrament święceń jest sakramentem, dzięki któremu posłanie, powierzone przez Chrystusa Apostołom, nadal jest spełniane w Kościele aż do końca czasów.
Jest potwierdzoną bożą mocą obietnicą miłości wzajemnej. Bóg przyjmuje poważnie przysięgę mężczyzny i kobiety, którzy – w pełni świadomi i wolni – chcą być sobie wierni, posiadać i wychować dzieci oraz trwać ze sobą do śmierci.